kostarchon

Πρωτοχρονιάτικοι στίχοι 2012 προς τον Ι.Σ.Χ με θέμα τον ΕΟΠΥΥ (31 Δεκεμβριου 2011).

Η

ΠΑΡΟΧΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΥΧΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ

ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

ΤΟ ΕΤΟΣ

2012

 

ΤΟ

ΝΕΟ

ΕΤΟΣ

Ο ΕΟΠΥΥ

ΩΣ ΕΝΙΑΙΟΣ

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ

ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΣΕ ΚΩΜΑ

ΑΝ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ

ΔΕΝ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΟΠΡΙΑ

Στίχοι προς τα μέλη του Ι.Σ.Χ  με θέμα τον ΕΟΠΥΥ (12 Ιανουαρίου 2011).

Μάταια

ο ασφαλισμένος ψάχνει

στις λίστες των ιατρών του εοπύ

τον οφθαλμίατρο τον ενδοκρινολόγο και τον ψυχίατρο του

 

εκατό ογδόντα τέσσερα

ο αριθμός

των ιατρών και των ασφαλισμένων

θα δώσει την απάντηση

 

το ίκα

το εσύ

απόμειναν λειψά

δεν επαρκούν

δεν φτάνουν

 

ασφαλισμένε

δεν είναι ώρα

να ζητάς

δεν είναι τώρα

να ζητάς

χρησμό στον Άδη

 

την αλλοτρίωση που κυβερνά

να ψάξεις

κι αν ψάξεις

να φέρεις τα μηνύματα στο Φως

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα << τα Χανιώτικα Νέα >> στις 14 Ιανουαρίου 2012.

Οι ασφαλισμένοι των Χανίων όταν αναζητούν πλέον στις λίστες των ιατρών του ΕΟΠΥΥ οφθαλμίατρο, ενδοκρινολόγο ή ψυχίατρο, ματαιοπονούν…

Πράγματι, οι λίστες δεν αναγράφουν τους ιατρούς αυτούς όμως ο τηλεφωνικός αριθμός 184 δίνει την απάντηση: ΄΄Αγαπητοί ασφαλισμένοι, του ΙΚΑ, του ΟΓΑ, του ΟΑΕΕ και του ΟΠΑΔ, πρέπει να μοιραστείτε μεταξύ σας τους ελάχιστους ιατρούς του Ι.Κ.Α. μαζί με τους εναπομείναντες ιατρούς του ΕΣΥ΄΄.

Επιστρέφοντας ο ασφαλισμένος στο σπίτι του, έρχεται αντιμέτωπος με το παιδί του, μικρό μαθητή, που του ζητάει να επισκεφθούν οφθαλμίατρο για μία προληπτική εξέταση στα μάτια, που η πολιτεία οφείλει να παρέχει. Επιτέλους, ήρθε η ώρα να τολμήσει να καλέσει τον αριθμό 184 για να βρει οφθαλμίατρο. Πολύ φοβάμαι ότι μετά τον αριθμό 184 θα πρέπει να επικοινωνήσει και με το δήμαρχο, το βουλευτή και τον περιφερειάρχη του για να κλείσει τελικά ένα ραντεβού. Πρέπει να το κάνει γιατί ο ΕΟΠΥΥ εντός ολίγου θα πιστέψει ότι οι ασφαλισμένοι του δεν έχουν μάτια, αδένες και ψυχή.

Η δύναμη σας ( η ψυχή ), οι εκκρίσεις σας ( οι αδένες ) και τα μάτια σας ( η όραση ) οδηγούν στην αφύπνιση. Η κοινωνία την αναζητά…

Ίσως τότε οι Εκλεκτοί μας δούν το Φως και πάψουν να ζητούν χρησμό στον Άδη.

Ευχές προς τα μέλη του Ι. Σ. Χ., Πάσχα 2012

Λαμπρή,

πανάρχαιη η λέξη,

μετέφερε το αισιόδοξο μήνυμα του αέναου κύκλου της ανθρώπινης ζωής και της φύσης,

της νίκης της ζωής επί του θανάτου,

του ερχομού του «Ανώτατου Αγαθού»,

δηλαδή της γεμάτης λαμπρό φως άνοιξης.

 

Αιώνες κι αιώνες πριν, ονόμασε ο λαός μας το Πάσχα.

 

Χρόνια Πολλά

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα << τα Χανιώτικα Νέα >> στις 6 Ιουνίου 2012.

Νομίζω ότι η ανάδειξη μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων στην περίθαλψη, ως προεκλογικός διάλογος, είναι προς όφελος όλων.

Η αναβάθμιση της παροχής δημόσιας υπηρεσίας υγείας σήμερα έχει ανάγκη από:

Α. Το θεσμό του οικογενειακού ιατρού.

Β. Τον ηλεκτρονικό φάκελο υγείας των ασφαλισμένων.

Γ. Την ασφαλή ηλεκτρονική συνταγογράφηση και παραπομπή παρακλινικών εξετάσεων με ταυτόχρονη διαγνωστική τεκμηρίωση.

Δ. Την κατ΄οίκον νοσηλεία σε ειδικές ομάδες χρόνια πασχόντων.

Ε. Την ελάττωση του χρόνου νοσηλείας στα νοσοκομεία μέσω της εφαρμογής επιστημονικών αλγόριθμων και όχι μόνο με οικονομικό κριτήριο ανά ασθένεια.

Ζ. Την ελάττωση της πολυφαρμακίας.

Η. Την πρόληψη ασθενειών μέσω παρεμβάσεων στην ποιότητα τροφίμων ευρείας κατανάλωσης (πχ. με την ελάττωση του αλατιού, της ζάχαρης και των λιπαρών στα έτοιμα προϊόντα διατροφής).

Θ. Την αύξηση του εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού.

Ι. Την εφαρμογή νέων συστημάτων έλέγχου των δαπανών στην νοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα απέδιδαν πραγματική ελάττωση της δαπάνης του οργανισμού περίθαλψης με ταυτόχρονη αναβάθμιση της παροχής υγείας.

Αντί όλων αυτών οι κυβερνητικοί επικεφαλής των δύο τελευταίων ετών κατόρθωσαν:

1. να αφανίσουν τον υποτυπώδη σε λειτουργία θεσμό του οικογενειακού ιατρού, ενός θεσμού που στηρίζει όλα τα εθνικά συστήματα υγείας των ανεπτυγμένων χωρών.

2. να αδιαφορήσουν στην σύνθεση του ηλεκτρονικού φακέλου υγείας χάνοντας με αυτόν τον τρόπο την διασύνδεση και ανταλλαγή πληροφοριών προς όφελος του ασθενούς από τους διάφορους παρόχους υγείας.

3. να απαιτείται μεγάλη απώλεια χρόνου των ασθενών και επανάληψη όμοιων εξετάσεων υψηλού κόστους και επικινδυνότητας λόγω της ανυπαρξίας του φακέλου υγείας , αυξάνοντας την χρονοβόρα πρόσβαση των ασθενών στους δυσκίνητους διαγνωστικούς και θεραπευτικούς μηχανισμούς του δημόσιου συστήματος.

4. να εγκαταστήσουν ένα διαβλητό, αργό, δύσκολο στη χρήση, και με καθημερινή ανεπάρκεια σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και παραπομπής εξετάσεων, που εξαντλεί τον παραγωγικό χρόνο της ιατρικής πρακτικής.

5. να αφανίσουν την κατ΄οίκον νοσηλεία, με συνέπεια τις συχνές εισαγωγές στα νοσοκομεία των ασθενών με χρόνιες παθήσεις.

6. να μην ελαττώσουν τον χρόνο νοσηλείας των ασθενών στα νοσοκομεία με αποτέλεσμα την διατήρηση του κινδύνου των νοσοκομειακών λοιμώξεων.

7. να μετατρέψουν τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων σε ιατρεία πρωτοβάθμιας περίθαλψης, λόγω της έλλειψης συμβεβλημένων ειδικοτήτων ιατρών για τους ασφαλισμένους στον ΕΟΠΥΥ εκτός νοσοκομείων.

8. να μην ελαττωθεί η πολυφαρμακία που αυξάνει τις ανεπιθύμητες παρενέργειες.

9. να μην γίνει ουδεμία δημόσια πολιτική διατροφικής παρέμβασης, με στόχο την ελάττωση της χρήση της ζάχαρης, του αλατιού και των λιπαρών στην παρασκευή προετοιμασμένων τροφών, που αυξάνουν την πανδημία της υπέρτασης, της αρτηριοπάθειας, του σακχαρώδη διαβήτη και της παχυσαρκίας. Δεν δημιουργήθηκε ανεξάρτητη αρχή παρέμβασης και ελέγχου που θα ξεκινά το έργο της απο τις σχολές  των παρασκευαστών τροφίμων.

10. να μην γίνει η πρόσληψη του αναγκαίου νοσηλευτικού προσωπικού και έτσι να συνεχίζεται ο θεσμός της αποκλειστικής νοσοκόμας εντός των νοσοκομείων.

Πέραν όλων τούτων, η ανυπαρξία οικονομικής στήριξης του σαθρού αυτού εγχειρήματος, σύντομα θα οδηγήσει σε παραιτήσεις τους συμβεβλημένους ιατρούς του ΕΟΠΥΥ, οι δε ασθενείς θα αγοράζουν τα φάρμακα, όπως ήδη συμβαίνει. Το θετικό  της ενοποίησης των ταμίων αδίκως καταρρίπτεται στα μάτια των ασφαλισμένων, οδηγώντας σε λάθος εκτιμήσεις των αιτιών που προκαλούν την δυσλειτουργία της.  Και αν επιβιώσει οικονομικά αυτό το σύστημα, θα καταρριφθεί σύντομα από την ανεπάρκεια της σχεδίασής του, για την οποία ποτέ δεν υπήρξε ως πολιτικός στόχος η προάσπιση της υγείας των εργαζομένων, αλλά η λογιστική προάσπιση ενός μνημονίου της συμφοράς.

Το πιο παράδοξο απ’ όλα αυτά είναι ότι τα άτομα που εμπνεύστηκαν και εφάρμοσαν το αποτυχημένο αυτό σχέδιο, ενώ ταυτόχρονα απέκρουαν με αλαζονία απλές ανέξοδες προτάσεις βελτίωσής του, παραμένουν διευθύνοντες των υγειονομικών οργανισμών ή διεκδικούν ξανά πολιτικά αξιώματα. Η αποκάλυψη αυτού του συστήματος που μεταφέρει τελικά το κόστος της περίθαλψης στους φτωχούς ασφαλισμένους και συνταξιούχους είναι ευθύνη όλων μας.

Η μεταρρύθμιση στην δημόσια περίθαλψη, για την αποκατάσταση ελλείψεων και παραλείψεων, είναι πλέον επιτακτική ανάγκη.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα << τα Χανιώτικα Νέα >> στις 13 Ιουνίου 2012.

Ημέρα με την ημέρα η δημόσια περίθαλψη κατακρημνίζεται, διότι οι ασφαλισμένοι αγοράζουν τα φάρμακά τους και αναρωτιώνται αν θα πρέπει σε λίγο διάστημα να πληρώνουν και τον ιατρό τους.

Η πολιτεία μας και κατ’επέκταση οι πολιτικοί που κυβέρνησαν πρέπει να ομολογήσουν ότι οι φαρμακοποιοί δίδουν τα φάρμακα τώρα και μήνες με πίστωση και οι ιατροί εργάζονται έχοντας να λάβουν χρεωστούμενα από διετίας.

Πέραν του οικονομικού αδιεξόδου πρέπει να αναλογιστεί κανείς αν το ίδιο το σύστημα μετά  την εγκατάσταση των λογιστών της υγείας την τελευταία διετία  μπορεί να λειτουργήσει βελτιωμένο, με ταυτόχρονη οικονομική ελάφρυνση και επομένως μακροημέρευση του συστήματος υγείας και των πολιτών. Μεταρρυθμίσεις χαμηλού κόστους στο δημόσιο σύστημα θα μπορούσαν ήδη να είχαν γίνει, βελτιώνοντας την παρεχόμενη περίθαλψη με ταυτόχρονη οικονομία.

Αυτές είναι:

Α. Ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού και ο ηλεκτρονικός φάκελος υγείας των ασφαλισμένων θα αποκαθιστούσε το κύρος της υγείας μιας  χώρας που της αξίζει να διεκδικεί καλύτερο μέλλον.

Β. Η ασφαλής ηλεκτρονική συνταγογράφηση και παραπομπή παρακλινικών εξετάσεων με την αναγκαία διαγνωστική τεκμηρίωση εντός του ηλεκτρονικού φακέλου θα ελάττωνε την πολυφαρμακία και την επανάληψη επικίνδυνων και δαπανηρών διαγνωστικών εξετάσεων.

Γ. Η ελάττωση του χρόνου νοσηλείας στα νοσοκομεία, όχι μόνο με οικονομικά κριτήρια αλλά με την εφαμογή επιστημονικών αλγόριθμων και με την βοήθεια εφαρμογής του συστήματος  της κατ οίκων νοσηλείας (ιδιαίτερα των χρονίως πασχόντων) θα μείωνε τις νοσοκομειακές λοιμώξεις και τις ενεργές  νοσοκομειακές κλίνες.

Δ. Η πρόληψη ασθενειών μέσω παρεμβάσεων στην ποιότητα τροφίμων ευρείας κατανάλωσης (πχ. με την ελάττωση του αλατιού, της ζάχαρης και των λιπαρών στα έτοιμα προϊόντα διατροφής)  θα ήλεγχε τη μάστιγα της παχυσαρκίας, την αύξηση των διαβητικών, υπερτασικών και των καρδιοπαθών ασθενών.

Ε. Η αύξηση του εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού θα αναβάθμιζε την ποιότητα και την ασφάλεια της περίθαλψης, εις βάρος του ανεπανάληπτου είδους της αποκλειστικής λεγόμενης νοσοκόμας εντός του νοσοκομείου.

Ζ. Η ουσιαστική υποστήριξη προς τους ψυχικά πάσχοντες, που αδυνατούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους, τη ζωή και τη μοίρα τους, μέσω των δομών της κοινότητας.

Η. Η εφαρμογή νέων συστημάτων ελέγχου των δαπανών στην νοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη.

Όλα αυτά θα είχαν αποδώσει ήδη από έτους και θα ίσχυαν δομές ασφάλειας και οικονομίας για το δημόσιο σύστημα υγείας, κάτι που οι κυβερνώντες ή αδυνατούν να συλλάβουν ή εκ συστήματος το αποφεύγουν.

Η διαχείρηση της υγείας στην καλύτερη περίπτωση θα αναπαράγεται ως επανάληψη συνταγογράφησης , με τάση όμως να διολησθήσει σε υποβαθμισμένη λαϊκη ιατρικοποίηση  των θεραπειών, με τους πάσχοντες να αναζητούν τηλεφωνική προσέγγιση με τον ιατρό τους, τον φαρμακοποιό τους ή τον μορφωμένο γείτονά τους πού συμπάσχει, κάνοντας χρήση σε ανέξοδες αλλά επικίνδυνες θεραπείες αυτοϊασης, με αποτέλεσμα να βλάπτουν την υγεία τους.

Η πολιτική πτώχευση  έσειρε τη χώρα μας στην οικονομική κρίση, προξένησε νοητική ασφυξία και αγανάκτηση στους ανυποψίαστους πολίτες και σήμερα βιώνουν αβοήθητοι την σωματική και ψυχική φθορά τους.

Οι Ελληνες ιατροί πρέπει να παραμείνουν πιστοί στον όρκο του Ιπποκράτη <<θεραπεύειν ή μη βλάπτειν>> και ταυτόχρονα με την πολιτική τους δράση να ανατρέψουν την σταδιακή υποβάθμηση του λειτουργήματός τους, με απλές και εφαρμόσιμες μεταρρυθμίσεις, μαζί με τη σταδιακή απαλλαγή της ομηρίας από την αδιέξοδη ντόπια και ξένη λογιστική ηγεμονία.